Het voorbije Hemelvaartweekend (30 mei – 2 juni) fietste onze dienst radiotherapie voor de vierde (!) keer op rij de pannen van het dak voor de 1000 km van Kom op tegen Kanker. Deze editie reden er niet één, maar twee teams van ‘radiotherapie fietst’ mee om zoveel mogelijk geld in te zamelen voor kankeronderzoek.
Een dag na de 1000 km moet onze dienst nog even bekomen van de voorbije dagen. Niet alleen van de fysieke inspanning, maar ook van de vele emotionele verhalen en momenten. Zo was er een ex-patiënt die zelf deelnam aan de 1000 km en na aankomst zijn medaille overhandigde aan het team van radiotherapie. Een bedanking voor de goede behandeling van enkele jaren geleden.
Samenhorigheid
Het woord dat het beste de 1000 km samenvat voor ‘radiotherapie fietst’ is ‘samenhorigheid’. Het team kon rekenen op steun van alle kanten: (ex-)collega’s, (ex-)patiënten, familie, vrienden, maar ook toevallige passanten die enthousiast begonnen te toeteren bij het voorbijrijden. De samenhorigheid met de andere deelnemers was ook groot. Tijdens de ritten werd er urenlang gebabbeld, maar kregen diegenen die het moeilijk hadden ook (soms letterlijk) een duwtje in de rug. Ook over de organisatie, en dan in het bijzonder de wegkapiteins, begeleidende motards en politie op de moto, wordt met grote woorden gesproken. Zij zorgden voor de veiligheid op de weg en verzekerden dat iedereen gezond en wel terug aan de eindmeet kwam.
Terug aan het werk
Vandaag is iedereen van ‘radiotherapie fietst’, mits wat stijve spieren, terug aan het werk. Iedereen, behalve een medewerkster die vlak voor de allereerste rit ten val kwam, met een barst in de elleboog tot gevolg. Pijn of niet, ze zette door en ronde haar rit met succes af. Respect!
Bedankt!
De dienst wenst iedereen te bedanken die hen voor, tijdens en na de rit ondersteunde. Vrienden, familie, (ex-)collega’s, (ex-)patiënten, de collega’s die zorgden voor permanentie op de dienst, de supporters die om 6.30 uur ’s morgens al paraat stonden, …
Iedereen 1000-maal dank!
